Koszykówka na wózkach jest nie tylko sportem dla osób niepełnosprawnych, ale przede wszystkim sportem integracyjnym.
Reguły gry, o której mowa są bardzo podobne do reguł koszykówki dla osób pełnosprawnych. Każda z drużyn dąży do zdobycia jak największej ilości punktów, zdobywanych za trafienie do kosza przeciwnej drużyny. Wymiary boiska to 28m. x 15 m. Zawodnicy na boisku rozgrywają 4 kwarty trwające 10 minut każda. Składy zawodników wychodzących na boisko liczą po 5 osób każda.
Patronem rozgrywek międzynarodowych jest International Wheelchair Basketball Federation, natomiast w kraju, w którym ten sport jest najbardziej rozwinięty, czyli w USA patronat nad tymi imprezami obejmuje National Wheelchair Basketball Association.
Mistrzostwa świata mężczyzn odbywają się od roku 1973, kobiet od 1990, a juniorzy swoich sił mogą próbować od 1997 roku. Koszykówka na wózkach jest również sportem paraolimpijskim.
W Anglii, Kanadzie i Australii w zawodach koszykówki mogą brać również udział osoby pełnosprawne w zespołach mieszanych.
W zależności od rodzaju schorzenia oraz sprawności fizycznej zawodników dzieli się na pięć klas (1, 2, 3, 4, 5) oraz na grupy pośrednie- 1.5, 2.5, 3.5. Im mniej sprawny zawodnik tym niższą klasę punktową otrzymuje oraz dostaje taką liczbę punktów do jakiej klasy należą (1 klasa – 1 pkt, 2 klasa – 2 pkt, …). Suma punktów graczy będących na boisku nie może przekroczyć 14 (dot. IP, MŚ, ME). W polskich rozgrywkach ligowych (i nie tylko polskich) dopuszcza się 14,5 pkt.
Taki limit punktowy stosowany jest po to, aby gracze mniej sprawni mogli grać z tymi bardziej sprawnymi. W koszykówce integracyjnej zawodnicy pełnosprawni otrzymują 5 pkt.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Koszyk%C3%B3wka_na_w%C3%B3zkach